Eflyatun bolaligidayoq ko‘rish qobiliyatidan ayrilgan edi. Biroq bu unga otasining soatsozlik ishini davom ettirishga xalaqit bermadi. Shuningdek, bu holat unga sevgi uchratishga ham to‘sqinlik qilmadi — yomg‘irli kunda ko‘chada yoniga kelgan begona yigit bilan tanishadi. Uning ismi Oflaz: hayoti ko‘p jihatdan barqaror, ammo u unchalik baxtli emas. Oilasining o‘z biznesi bor, lekin Oflaz fotografiya bilan shug‘ullanishni xohlaydi. Unga unashtirilgan qiz bor, ammo yuragida unga nisbatan kuchli tuyg‘ular yo‘q. Eflyatun bilan tanishuv esa Oflazning hayot va atrofdagi dunyoga bo‘lgan qarashlarini o‘zgartirib yuboradi. Eflyatun esa uning ilk uchrashuvdagi unutilmas, chiroyli va mayin ovozidan maftun bo‘lib qoladi — va oradan vaqt o‘tib, bu ovozni yana o‘z ustaxonasida eshitib qoladi.